Wat achterin gelegen, komen we uit op een parking. Links een splinternieuwe heel mooie atletiekpiste en rechts iets wat op een grote aardappelloods lijkt. We moesten dus in die loods zijn. De match begon met beide teams die wat zochten maar toch bij regelmaat konden scoren. 19-12 na Q1. Deze achterstand liep nog wat verder uit met 33-22 als ruststand. In Q3 bleef het Clem team ervoor gaan, maar een score werd veelal te snel afgestraft met een tegendoelpunt. Ook werd met nog genoeg tijd op de shotclock soms te snel gegooid. Daar waren nog wel wat mogelijkheden om de kloof kleiner te houden. De laatste quarter kwamen ze beter uit de verf. De vermoeidheid sloeg toe bij Overijse waardoor ze meer konden doorbreken. Toch wel opmerkelijk. Overijse was met 12, wij met 8. Dikke chapeau voor het doorzettingsvermogen en de fysieke paraatheid van de ploeg. Met 8 tegen en 10 voor, maakten we 2 puntjes goed in Q4. Helaas te weinig, maar we kijken toch tevreden naar de match. Als ze nu nog naar analogie van de prachtige atletiekpiste, de sporthal vernieuwen, komen we met plezier terug. Om te winnen natuurlijk.

Tekst en beeld: Jan Vermaelen